Parafia Niechanowo

Dom Boży w Niechanowie zachował wystrój z początku XX wieku. Kościół jest konstrukcji zrębowej, orientowany, jednonawowy z prostokątnym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Obecna świątynia ma cztery wejścia. Główne, znajduje się w części murowanej po stronie zachodniej, a następne są w kaplicy pod wieżą, w kruchcie i zakrystii. Na zewnętrznym murze świątyni są tablice poświęcone dawnym proboszczom: Kiełkowiczowi, Szlachcie i Michalskiemu. W podziemiach kościoła znajdują się groby piętnastu osób zasłużonych dla parafii. Ostatni pochówek odbył się w 1894 roku. Wejście do krypt znajduje się przy chrzcielnicy. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, z dniem 6 marca 1970 roku, wpisało do rejestru zabytków kościół parafialny w Niechanowie. Natomiast rok później, dołączono do zbioru zabytków obiekty ruchome wchodzące w skład wyposażenia świątyni. Od roku 2005 powstała Wielkopolska Droga św. Jakuba. Szlak biegnący do Santiago de Compostella przebiega także przez Niechanowo. W celu zaznaczenia drogi, umieszczono przy kościele symboliczną muszlę św. Jakuba Apostoła. Obecnie na wieży kościoła umieszczone są dwa duże dzwony i dwie sygnaturki.

     Po wejściu do świątyni przez główne drzwi zwieńczone klasycystycznym portalem, znajdujemy się pod chórem muzycznym. Po prawej stronie od wejścia stoi, zdobiony złocistym promiennym ornamentem, późno barokowy konfesjonał pochodzący z 1784 roku, wykonany w stylu rokokowym techniką snycerską. Na filarach pod chórem umieszczone są dwie tablice upamiętniające rekolekcje z 1906 i 1914 roku. Spod chóru prowadzą w głąb jednonawowego kościoła trzy arkady. Tuż za nimi, po prawej stronie usytuowana jest tablica nagrobna Stanisława i Marii Żółtowskich, wykonana z piaskowca w 1929 roku. Na środku kościoła po lewej stronie, naprzeciw wejścia do kruchty, stoi klasycystyczna figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej, wykonana z marmuru karraryjskiego techniką kutą dłuta T. O. Sosnowskiego . Pod figurą są dwa feretrony. Pierwszy z nich zawiera obraz Matki Boskiej Bolesnej i Adoracji św. Józefa, zaś drugi, obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Kazimierza.

Tuż przed prezbiterium ustawione są dwa boczne ołtarze z końca XVIII wieku. Obydwa rzeźbione w drewnie, bogato zdobione robotą snycerską i złoceniami w stylu rokoko. W ołtarzu umieszczonym po prawej stronie znajduje się obraz Matki Boskiej Śnieżnej, namalowany na płótnie w stylu barokowym. Obraz pochodzi z 1600 roku. Maryja jest w ciemnoniebieskim płaszczu z jaśniejszą podszewką. Sukienka czerwona z fioletowymi cieniami i złoconym ornamentem. Tło brązowe, z rozchyloną na dwie strony kotarą z koronki o złoconym wzorze . Biskup Jan Michalski zwykł nazywać Maryję – Matką Boską Niechanowską. W górnej części ołtarza umieszczony jest obraz Opieki św. Józefa. Po obu stronach ołtarza stoją figury św. Barbary i św. Apolonii.

W ołtarzu bocznym umieszczonym po lewej stronie świątyni, jest obraz Chrystusa Cierpiącego z 1668 roku, z napisem w języku włoskim: „VIENI DE VIENI O PECCATORE INCRATO DENTRO AL COSTATO MIO DENTRO AL MIO CVORE VENDRAI COME PER TE ARDE DI AMORE IL TUO AMANTE GIESU TUTTO PLACATO”. Postać Chrystusa przedstawiona jest powyżej bioder. Obiema rękoma wskazuje na ranę w prawym boku . Po obu stronach obrazu stoją figury św. Stanisława i św. Benona. W zwieńczeniu ołtarza w trapezoidalnej ramie umieszczony jest XIX wieczny obraz św. Franciszka z Asyżu.

Tuż za ołtarzem znajduje się rokokowa ambona z XVIII wieku. Jej korpus podtrzymuje klęczący anioł. Na pięciobocznym koszu ambony umieszczone są figury Chrystusa Władcy Wszechświata z kulą w dłoni oraz czterech Ewangelistów. Natomiast na zaplecku jest Oko Opatrzności, ujęte ramami z kłosów pszenicy i liści. Na baldachimie ambony spoczywa baranek . Na ścianie po lewej stronie kościoła, umieszczony został obraz Jezusa Miłosiernego pędzla Beli Sambory oraz obraz bł. Matki Teresy z Kalkuty, malarki Zdzisławy Tomaszewskiej. Tuż za amboną znajduje się wejście do bocznej kaplicy, umiejscowionej pod wieżą kościoła.

Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku i usytuowany jest w zakończonym pięciobocznie prezbiterium. W centralnym miejscu, w nastawie umieszczono XVII-wieczny obraz przedstawiający św. Jakuba Apostoła, patrona parafii. Apostoł widoczny jest w całej postaci. Na brązowej szacie ma założony niebieski płaszcz z żółtą frędzlą i z ciemnożółtą peleryną z muszlami. Widoczny w tle pejzaż przedstawia wzgórze porośnięte drzewami z żółtoróżowym niebem . W górnej części ołtarza znajduje się obraz Serca Pana Jezusa, poświęcony w 1926 roku, który zastąpił wcześniejszy, zniszczony obraz Przemienienia Pańskiego . W zwieńczeniach ołtarza, na kolumnach umieszczone są figury św. Jana Ewangelisty i św. Piotra. Ołtarz ujęty czterema kolumnami, wykonany został z drewna oraz pomalowany na kolor ciemnokremowy. Po obu stronach ołtarza, ustawione są na konsolach rzeźby z XVIII wieku św. Szczepana i św. Antoniego . W prezbiterium, po lewej stronie ołtarza wisi obraz Chrystusa Zmartwychwstałego pędzla Beli Sambory. Na suficie są dwa malowidła wykonane na zlecenie ks. Staszaka. Pierwsze z nich przedstawia Trójcę Świętą. Bóg Ojciec trzyma w dłoni kulę ziemską, a Syn Boży oparty jest o krzyż, zaś nad Nimi unosi się Duch Święty w postaci gołębicy. Drugie malowidło przedstawia scenę z Apokalipsy, obrazującą czterech Ewangelistów i Baranka Paschalnego. Po prawej stronie kościoła, wiszą obrazy świętych papieży: Jana Pawła II i Pawła VI, który namalowała Zdzisława Tomaszewska.

Przed wejściem do zakrystii umieszczona jest rokokowa chrzcielnica z XVIII wieku przedstawiająca piękną scenę biblijną. Na cokole w formie kwadratowej skrzyni ozdobionej imitacją kamieni polnych, stoi owocująca jabłoń. Pień drzewa owija wąż zwrócony ku Ewie, która wyciąga prawa rękę jakby sięgając po jabłko. Po lewej stronie jest Adam. Spod jabłoni wytryska źródło. Nad Adamem stoi Mojżesz trzymający w jednej ręce tablice kamienne z Przykazaniami, a w drugiej laskę, którą uderza w skałę. Z góry ze skał, wytryska źródło wody żywej. Na gzymsie umieszczony jest krucyfiks, a z boku wiązki promieni . Chrzcielnica prezentuje wymowną teologię. Siedem jabłek oznacza siedem grzechów głównych. Woda wypływająca z krzyża Chrystusa rozlewa się na cztery strony świata, co oznacza powszechność zbawienia dokonanego przez Syna Bożego. Dwanaście promieni przy krzyżu, to odniesienie do dwunastu Apostołów. Źródło umieszczone na płycie chrzcielnicy ma kształt żłobka, co symbolizuje prawdę, że wraz z narodzinami Jezusa przyszło na świat zbawienie, czego dowodem jest krzyż umieszczony na zwieńczeniu chrzcielnicy . Tuż obok ustawiony jest klasycystyczny świecznik do paschału z XVI wieku, bogato zdobiony, o solidnej konstrukcji.